Busry 101

Ek het vandag twee ure in die kar verkwansel. Verkwansel is die regte woord aangesien ek die tyd ingeboet het om `n luilekker naweek op die Weskus te verruil vir die rondslomp van die werksweek. Om in die kar te klim met `n eindbestemming in gedagte is egter nie altyd so `n bedroewige storie nie. Die wat die reis al na Mosambiek meegemaak het sal byvoorbeeld weet dat die twee dae se reis `n absolute winskoop is. Dieselfde geld vir die pad na die Oranjerivier waar alledaagse bedroewighede verruil word vir `n situasie waar die enigste probleem die temperatuur van jou bier is. Reis se nutswaarde is dus meer `n kwessie van waarheen jy gaan en waarvoor as enige iets anders.

Dit gesê is dit ook so dat daar sekere maniere is om `n reis te vergemaklik ongeag van waarheen `n mens mag gaan. Vir die reisiger is daar geen beter leerskool as busry nie. Busvaart is stadiger as enige iets anders en die hoeveelheid mens per vierkante meter dien as goeie herinnering dat enige iets weelderigs eintlik `n weergawe is van persoonlike spasie. Ongeag van enige herkoms of wie jy is, busry is en bly die groot leveler – almal lewe ewe ongemaklik. Vir die met genoeg ervaring of wie die artikel lees is daar egter maniere na busry Nirvana of ten minste `n paar plekke hoër in Maslow se hïerargie op te eindig.

By voorbaat wil ek stel dat hierdie handige reisraad nie `n aanduiding is van my karakter nie. Dit is survival of the fittest. Plein en simpel.

Die eerste probleem wat jy het is om jou lift ordentlik te groet maar ook `n goeie sitplek te bekom. Hierdie is moeilik, maar kan gedoen word deurmiddel van jou tydskrifte neer te sit op jou sitplek of op twee sitplekke langs mekaar as dit moontlik is. Dit maak `n statement  wat vergelykbaar is met `n  hond wat teen `n boom pie. Dit los jou met genoeg tyd om jou buddy wat jou afgelaai het te groet terwyl die ander se bagasie gelaai word.

As ek jy enige iets uit hierdie artikel neem onthou die volgende: Die keuse van sitplek is van kardinale belang. Soos `n reisgenoot van my stel: “Om agter te sit was cool op skool, maar nie as jy langafstand travel nie. Dis time consuming om in en uit te klim en agter stink die meeste en kakste view.” Om voor te gaan sit is ook die ultimate rookie error, as dit dag is kan jy alles sien, maar as dit donker is en die ander padverbruikers sit hulle ligte aan dan kan jy slaap op jou maag skryf. Dit is ook so dat sommige mense meer spasie op vat as ander, neem dit in ag.

So gepraat van spasie daar is sekere maniere om dit wat jou toekom terug te kry of te behou. Ek verwys na mede-passasiers wat jou spasie wil steel. Dit is dus belangrik om so vinnig as moontlik jou voet neer te sit. Sodra die persoon langs jou oorhang in jou spasie en al hoe meer teen jou begin lê wys vir hom dat jy dit wel agterkom met `n taktiese jab met die elmboog in die kortrib. Maak seker dat dit gepaard gaan met iets in die pad soos `n vinnige stop of ongelyke pad sodat dit nie direk op jou gepen kan word nie. Jy sal sien dat die spasie weereens joune is en dat die strategie se effek meer blywend is as om mooi te vra.

Daai kopverkoue-gevoel wat jy kry na `n lang busrit is te wyte aan die lugverkoeling. Wees slim en koop `n bottel Sterimar neussproei. `n Goedkoper uitweg is om saline solution aan te skaf en dit te gebruik. Werk soos `n bom.

`n IPod is uit die aard van die saak ook baie belangrik. Om sonder dit `n busrit aan te pak is omtrent so gevaarlik soos om te soldeer sonder daai maskers. Vra vir my. Ek het lank gewonder hoekom ek nogal goed is in Noot Vir Noot sonder om eintlik daai tipe musiek te luister. Na baie introspeksie het ek slegs Interkaap in samewerking met Kfm om daarvoor te blameer.  

Hierdie lys is saamgestel in “trotse samewerking” met Albert Retief. Van publieke vervoer kan jy hom niks vertel nie aangesien die man Suidelike Afrika te trok, trein, bus en rikshaw aangepak het. Kyk gerus sy blog uit by albertretief.blogspot.com   


Enige kommentaar sal waardeer word.